Nú hefur peyjinn tekið gleði sína á ný. Eins og fáir útvaldir vita þá varð ég meira en lítið pirraður, svo ekki sé meira sagt, í gærkvöld þegar mér bárust breytingar á vinnuskrá sem voru mér ekki að skapi. Ég gerði það sem ég geri best, hringdi og vældi. Nú rétt í þessu kíkti ég svo á skránna mína og hún er svona líka búin að lagast. The moral of the story is, alltaf að væla og röfla þar til maður fær sínu framgengt!

Í öðru lagi þá var verslaður bíll í gær. Við Guðrún fórum í víking norðurfyrir Manchester þar sem okkur hafði borist til eyrna að gæðabílar fengjust. Þar fundum við gripinn. Stoltið okkar. Demantinn okkar. Sjáaldur augna okkar.
Tveggja dyra, ítalskan, sportbíl með sóllúgu, rafmagnsrúðum og samlæsingu! Við tókum þá ákvörðun í gær að aka bílnum þar til í dag án þess að greiða gatnamálagjöld þrátt fyrir að "vita" að það væri "hugsanlega" "mögulega" "ólölegt". Afsökunina höfðum við á reiðum höndum: "jú sko, við vorum bara að kaupa bílinn og við erum sko ekki héðan og við sko erum vilt og við erum á leiðinni upp á hótel og ætluðum að borga þetta á morgun því það var sko búið að loka þegar við keyptum bílinn" og svo breitt sakleysislegt bros.
Í dag fórum við svo í Akstursmálaráðuneiti Stórabretlands þar sem gatnamálagjöld skyldu greidd. Það var lífsreynsla útaf fyrir sig. Þegar á staðinn var komið var röð út úr dyrunum. Númer fengum við........... 707! Kíktum á skjáinn..... 593!!!! JáTAKK!!! Jæja, ekkert annað að gera en að bíða.
Uppá vegg voru upplýsingaskjáir með öllu sem maður þurfti að vita um bifreiða skráningu og þessháttar.
Dæmi: Is your car, or has your car been off road or is it forseen that your car might be off road in the forseeable future? Then you have to fill out the I32 form covering VORJR(Vehicle off road justification registration).
Annað dæmi hreyfði aðeins við okkur: Have you not payed the road tax? You car will be clamped or towed and CRUSHED! To have your car unclamped you need to fill out the C775 form. Have a nice day, cheers!
Það fór kaldur hrollur um mig, ekki seinna vænna að ganga frá skattinum.
Númerin voru svo næsti kapituli. 593 þegar við komum og við vorum með 707. Næst á eftir 593 kom 648!! svo skaust 714 upp og þar næst 596. Svona gekk þetta næsta klukkutímann. Númerin komu í að er virtist algjörlega óreglulegri röð. Þetta var eins og að vera í bingói (ég þekki það, hef farið í svoleiðis) nema manni vantaði spjöldin til að merkja á. Að lokum kom að okkur og taxurinn var afgreiddur á fimm mínútum, ekkert svosum meira um það að segja.

Nú vorum við stödd hjá Old Trafford. Það var því kjörið að renna inn í bæ og skella sér í klippingu. Þar sem ég sat í klippingu varð uppi fótur og fit á hárgreiðslustofunni. Hárgreiðslustúlkurnar runnu til á sleypu gólfinu og lá við yfirliði. Kassadaman hljóp út í ofboði og hvarf fyrir horn. "Hvað er í gangi???" spyr ég. "David Beckham er í Starbucks hérna handan við hornið" sagði klippidaman mér þegar hún náði loks andanum. Stuttu síðar kom kassadaman inn aftur, rauð í framan með tárin í augunum. Af öllu að dæma reyndist hún svo lánsöm að hafa séð tussutryllinn (þetta orð er stolið úr orðaforða ónefnds vinnufélaga). "Ohhhhhhhhhhh he's so gorgeous!!!!" Fimm mínútum síðar þegar þær höfðu sammælst um það hversu "gorgeous" maðurinn er gafst tími í að ljúka klippingu. Svo virðist sem klippingin hafi tekist nokkuð vel í þetta skiptið.

kveðja