Það er tvennt í lífinu sem ég elska.
-Sjálfan mig
-Hjólið mitt

(mamma, pabbi, amma, afi.... þarf ekki að taka fram....)

Þegar ég er úti að vinna og allir félagarnir fara að sinna tilfinningaskyldunni, þá hringi ég í sjálfan mig.
Þegar vinirnir fá krúttleg sms frá kærustunum og brosa út í annað... því það er svo krúttlegt, þá sendi ég sjálfum mér SMS og brosi út í annað, því ég er svo mikið krútt.
Þegar vinirnir tala um litlu rassadúllu börnin sín, þá tala ég um stóra, mússímú hjólið mitt.
Þannig hef ég lært að lifa með öllum krúttlegheitunum sem eru í gangi í kringum mig. Eru ekki allir sáttir??

Svo þegar manni leiðist þá getur maður skoðað myndasögur um Mr. T
http://members.aol.com/Jsamoa99/TvsBarker3.html

Þetta er sjálfsagt síðasti kjánabloggurinn frá mér, því nú er stutt í að ég verði fullorðinn.

Muna svo laugardaginn!