England fagra EEEEEEEEEEEEEEEEEEngland. Eitthvað í þá áttina.

Ég er enþá að hugsa um hversu snilldarlega við Hgrét komum aftan að Simma bakkabróður nýlega. Nú bíð ég bara eftir símtali frá Hrekkjalómafélaginu í Vestmannaeyjum. Læðist þó að mér sá grunur að ég sé hvorki orðinn nógu háaldraður né stórskrítinn til að fá inngöngu í það annars ágæta (EEEEEEEEEEHEM!!!!!!) félag. Má vera að Hjalti uppfylli skilyrðin.

Flug til Zakinthos nú seinnipartinn, hvar í hel/%&##u sem þar er. Einhverstaðar í Gríska eyjaklasanum... hverjum er ekki sama? Þetta er allt sama sullið. Lítil eyja með malbikuðum flugbrautum sem eru misstuttar og fullt fullt af fjöllum í kring, mjög fallegt o.s.frv. Þrátt fyrir það tekst mér að finna upp flugið á hverjum degi og flugstjórarnir koma gapandi úr flugum með mér yfir endalausum, botlausum, óendanlegum o.s.frv. hæfileikum mínum í að framkvæma flug. Ég er nú ekkert mikið fyrir að monta mig af því en annað eins hefur víst ekki sést síðan Wright bræður smíðuðu reiðhjól hér um árið. Ekki það að ég vilji að kjaftasögur spyrjist út, en sagan segir að til standi að sjálfur Ólafur Ragnar Grímsson komi til með að verða þess heiðurs aðnjótandi að hengja Stórkrossstjörnu (já það eiga að vera þrjú S!) hinnar íslensku Fálkaorðu á mig innan skamms fyrir stórfenglegt framlag til flumála og þá einkum og sér í lagi til flugmála á heimsvísu.
En nóg um mig, tölum um flug!


Var í LonDon um daginn, skoðaði nokkra markverða staði s.s. húsið sem er við það að falla um sjálft sig, eggjahúsið, London Tower og síðast en ekki síst Tower Bridge. Myndaserían, Ég-Og-.... heldur því áfram:

Ég-Og-Tower Bridge

Ég-Og-Egglagahúsið

Ég-Og-Húsið sem er við það að falla um sjálft sig

kv